Jak wynika z badań Fundacji Batorego, najpoważniejszą przyczyną absencji wyborczej Polaków jest brak odpowiednich kandydatów i programów partii politycznych. Równocześnie aż 91,2% obywateli nie myślało o kandydowaniu, choćby do rady osiedla czy na sołtysa. Wydaje mi się, że problem może po części wynikać z systemu kształcenia, niskiego upodmiotowienia uczniów w szkole i wciąż kulejącej demokratyzacji edukacji. Jeśli w młodym wieku szkoła traktuje uczniów jak trybiki w maszynie i nie wyzwala w nich autentycznej aktywności obywatelskiej, nie oczekujmy, że później coś się poprawi...

Moim marzeniem i pomysłem na szkołę jest Szkoła Mistrzów. Jest to placówka kształcenia zawodowego prowadzona przez najlepszych fachowców w branży i kształcąca fachowców na najwyższym światowym poziomie przy wykorzystaniu najlepszych metod nauczania. Czy cel ten jest możliwy do osiągnięcia? W moim odczuciu zdecydowanie tak – pytanie brzmi natomiast jak zrealizować taki plan w realiach polskiej edukacji...

Trudny, stresujący, odpowiedzialny - takie zdanie o zawodzie nauczyciela ma przeważająca część badanych w najnowszym sondażu CBOS. Ankietowani mniej zgodni są za to w kwestii, czy zawód nauczyciela cieszy się dużym społecznym szacunkiem.

Wyniki sondażu on-line, który zorganizowało Ministerstwo Edukacji Narodowej w październiku i listopadzie 2012 r., potwierdzają potrzebę wprowadzania technologii informacyjno-komunikacyjnych do szkół. Sygnalizują ją wszystkie grupy ankietowanych. W ankiecie wypowiedziało się 10 229 osób, w tym 5716 nauczycieli, 1373 rodziców oraz 3140 uczniów i innych zainteresowanych.

Dyskusje na temat edukacji, sensu i kierunku wprowadzania zmian pokazują, że problem tkwi często w niezrozumieniu istoty procesu uczenia się. Wiele osób nie wyobraża sobie alternatywy dla obecnego modelu. Dla wielu jest oczywiste, że uczniowie muszą siedzieć w ławkach, na których leżą podręczniki i słuchać nauczyciela. Propozycje odkrzesłowienia uczniów i przeprowadzania lekcji poza szkolną klasą wywołują ich protesty.

Stwierdziłem, że pora kolejny raz zadać sobie pytanie: Gdzie jest sens mojego życia zawodowego? Co ode mnie zależy? Za co odpowiadam? Za reformę? Za system oświatowy? Za szkołę? Nie! Odpowiadam tylko i wyłącznie za czterdzieści pięć minut mojej lekcji. Odpowiadam od początku do końca za to wszystko, co następuje w mojej klasie po zamknięciu drzwi i co ma bezpośredni związek z tymi czterdziestoma pięcioma minutami.