Tradycyjne szkolne uczenie się bazuje na kumulowaniu olbrzymiej ilości informacji oraz tradycyjnej szkolnej "dynamice", którą najprościej ująć: "siedź spokojnie i słuchaj". Nowoczesna szkoła i nowoczesne podejście do uczenia się musi koniecnie przełamać tę tradycję – niestety bardzo niewłaściwą dla prawidłowego przebiegu procesów uczenia się!
Motto: Obecny system szkolny, jest sprzeczny z konstytucją (dr Gerhard Huhn)
Nowoczesna szkoła musi także zacząć promować hasło, iż uczenie się rozumiane jako zdobywanie jak największej liczby informacji nie może być ani celem, ani sensem uczenia się. W szczytnych hasłach reformy programowej dużo się mówi o wypracowaniu u uczniów gotowości do samodzielnego uczenia się i to przez całe życie. Prawdopodobnie ten aspekt jest najbardziej wartościowy, ponadto daje najbardziej odpowiednie podstawy do samodzielnego, dojrzałego funkcjonowania w poszkolnych czasach absolwentów szkół, także na rynku pracy.
Uczenie, jak się uczyć, to jedno z najbardziej istotnych – a może najbardziej istotne zadanie szkoły, zwłaszcza na początku procesu edukacji. Oczywiście w każdej chwili, na każdym poziomie edukacji można (i trzeba) uczyć uczniów, jak się mogą uczyć, ale wyposażenie dzieci w tę wiedzę oraz wyrabianie nawyków i umiejętności na progu szkolnej kariery jest najbardziej sensowne.
Warto poświęcić trochę czasu na myślenie, jak wprowadzić odpowiednie warunki środowiskowe i społeczne, właściwe stany emocjonalne i umiejętności dla optymalizacji procesów uczenia się w szkole – bowiem szkoła modeluje te rzeczy przez wiele lat i tysiące godzin, które uczniowie spędzają w szkole.
Spectrum zagadnień, które warto poznać stało się podstawą dla opracowania poniższego testu. Przeczytaj hasła wywoławcze w poniższej tabeli i zaznacz w odpowiedniej rubryce plusem (+) jeżeli: słyszałeś(aś) o tym... może kiedyś na uczelni, na kursie, czytałeś(aś) gdzieś? Stosujesz osobiście ... wykorzystujesz na co dzień, w ramach własnego samokształcenia, dla własnych potrzeb? Stosujesz w szkole ... uczysz tego swoich uczniów?
Ideałem byłoby, gdyby po podsumowaniu wyników w kolumnach 2 i 3 pojawiła się liczba 15! Tym, którzy osiągnęli taki wynik – gratuluję!
Tych, których wyniki są inne – zachęcam do studiowania tych problemów, próbowania referowanych „wynalazków” i wykonywania ćwiczeń.
Uczenie, jak się uczyć, to jedno z najbardziej istotnych – a może najbardziej istotne zadanie szkoły, zwłaszcza na początku procesu edukacji. Oczywiście w każdej chwili, na każdym poziomie edukacji można (i trzeba) uczyć uczniów, jak się mogą uczyć, ale wyposażenie dzieci w tę wiedzę oraz wyrabianie nawyków i umiejętności na progu szkolnej kariery jest najbardziej sensowne.
Warto poświęcić trochę czasu na myślenie, jak wprowadzić odpowiednie warunki środowiskowe i społeczne, właściwe stany emocjonalne i umiejętności dla optymalizacji procesów uczenia się w szkole – bowiem szkoła modeluje te rzeczy przez wiele lat i tysiące godzin, które uczniowie spędzają w szkole.
Spectrum zagadnień, które warto poznać stało się podstawą dla opracowania poniższego testu. Przeczytaj hasła wywoławcze w poniższej tabeli i zaznacz w odpowiedniej rubryce plusem (+) jeżeli: słyszałeś(aś) o tym... może kiedyś na uczelni, na kursie, czytałeś(aś) gdzieś? Stosujesz osobiście ... wykorzystujesz na co dzień, w ramach własnego samokształcenia, dla własnych potrzeb? Stosujesz w szkole ... uczysz tego swoich uczniów?
Ideałem byłoby, gdyby po podsumowaniu wyników w kolumnach 2 i 3 pojawiła się liczba 15! Tym, którzy osiągnęli taki wynik – gratuluję!
Tych, których wyniki są inne – zachęcam do studiowania tych problemów, próbowania referowanych „wynalazków” i wykonywania ćwiczeń.
Niektóre metody i ćwiczenia mają tysiącletnią tradycję, choć w naszej lewopółkulowej cywilizacji zaniechaną. Niektóre problemy ujawniły się ostatnio wraz z postępującymi badaniami naukowymi nad funkcjonowaniem ludzkiego mózgu i jego nieskończonej zdolności do uczenia się.
Tymczasem w wolnych chwilach lub na nudnych zebraniach zachęcam do:
- bazgrolenia lewą ręką (co uruchamia prawą półkulę mózgu odpowiedzialną za np. kreatywność);
- picia niegazowanej wody mineralnej (odżywia umysł i pomaga w uczeniu się);
- rysowania wzrokiem "leżących ósemek" na przeciwległej ścianie (co integruje obie półkule i relaksuje oczy na ogół "pracujące" w kilku tylko standardowych pozycjach: oko-karty książki, oko-ekran komputera, oko-ekran telewizora);
- trzymania palców złożonych w mudrę nauki (kciuk i palec wskazujący złączone opuszkami, pozostałe palce swobodnie rozłożone w wachlarz – jak w popularnym geście O.K.).
Już taki krótki trening powinien zaowocować ciekawymi skutkami. Dobrze w końcu być nauczycielem dobrych uczniów – pomóżmy więc nie tylko uczniom, ale także samym sobie!
Tymczasem w wolnych chwilach lub na nudnych zebraniach zachęcam do:
- bazgrolenia lewą ręką (co uruchamia prawą półkulę mózgu odpowiedzialną za np. kreatywność);
- picia niegazowanej wody mineralnej (odżywia umysł i pomaga w uczeniu się);
- rysowania wzrokiem "leżących ósemek" na przeciwległej ścianie (co integruje obie półkule i relaksuje oczy na ogół "pracujące" w kilku tylko standardowych pozycjach: oko-karty książki, oko-ekran komputera, oko-ekran telewizora);
- trzymania palców złożonych w mudrę nauki (kciuk i palec wskazujący złączone opuszkami, pozostałe palce swobodnie rozłożone w wachlarz – jak w popularnym geście O.K.).
Już taki krótki trening powinien zaowocować ciekawymi skutkami. Dobrze w końcu być nauczycielem dobrych uczniów – pomóżmy więc nie tylko uczniom, ale także samym sobie!
(Notka o autorce: Małgorzata Taraszkiewicz: psycholog edukacyjny,
trener, członek Grupy Edukacyjnej XXI, członek zespołu e-Redakcji
Edunews.pl)
