Dzięki grom dzieci rozwijają kreatywność oraz budują relacje towarzyskie. Dodatkowa korzyść: grając z uczestnikami z innych krajów, uczą się języków. Jednocześnie trudniej im się uczyć, bo elektroniczne rozgrywki przyzwyczajają do szybkich sukcesów i schematów – to tylko niektóre wnioski z badania IBE wśród uczniów VI klas szkoły podstawowej.

Wiele osób jest przekonanych, że nowoczesne narzędzia komunikacji negatywnie wpływają na kontakt między rodzicem a dzieckiem i nauczycielem. Raport „Rodzic unplugged”, w którym zapytano ponad 40 tysięcy rodziców i uczniów z całej, dowodzi czegoś zupełnie innego. Takie rozwiązania technologiczne, jak e-dziennik, zwiększają zaangażowanie dorosłych w proces edukacyjny dzieci. Rodzic chce być ze szkołą „na bieżąco”, zaś szybki dostęp do informacji wykorzystuje w sposób przemyślany.

W całej Europie pogłębia się rozdźwięk między wymaganiami stawianymi przez cyfrową transformację z jednej strony a umiejętnościami, know-how i kwalifikacjami siły roboczej z drugiej. Mniej więcej 90% Europejczyków korzysta z telefonów komórkowych lub smartfonów, a ponad jedna trzecia używa tych urządzeń do łączenia się z Internetem. Jednak w zakresie korzystania z Internetu występują już znaczne różnice.

Z najnowszych badań wynika, że trzylatkowie na Wyspach Brytyjskich nie potrafią układać wieży z klocków, choć bez trudu pomykają po tablecie przemieszczając się pomiędzy kolejnymi ekranami i aplikacjami. Po analizie tych danych niektórzy polscy naukowcy zaczynają wieszczyć, że jak te trzylatki dorosną, nie będą potrafiły zaparkować samochodu... Dziwi mnie trochę ten alarmistyczny lament. A co jeśli sterowanie samochodem za kilkanaście lat odbywać się będzie przez ekran dotykowy? Albo poprzez komendy wydawane głosem?

Rozwój technologiczny wpływa na procesy uczenia się w różnorodny sposób. Niekoniecznie w każdej sytuacji nowe technologie przyczyniają się do poprawy jakości uczenia się, gdyż wszystko zależy od tego, jak posługujemy się różnymi narzędziami. Mogą stwarzać szansę szybkiego rozwoju, ale mogą również – źle użyte – przyczynić się do edukacyjnej porażki. Dlatego właśnie warto śledzić trendy w edukacji oraz osobiste doświadczenia nauczycieli i wyciągać z nich wnioski.

Kilka miesięcy temu, komentując wyniki badania PISA 2012, ostrzegałem, aby nie popadać w euforię, gdyż z polską szkołą (i uczniami) wcale nie jest tak dobrze, jak chcieliby tego nasi politycy. Wówczas skazą na opublikowanych wynikach było (nie)szczęście uczniów w szkole – polscy uczniowie zaliczają się do tych najmniej szczęśliwych wśród 44 badanych krajów. Teraz doszła druga skaza – okazuje się, że słabo radzą sobie z kreatywnym rozwiązywaniem problemów.