Urządzenia mobilne towarzyszą większości nauczycieli i uczniów przez cały dzień. Przed szkołą, w szkole i… po szkole. Zwykle ich potencjał nie jest w pełni wykorzystany – albo inaczej: jest wykorzystany do wielu celów, ale innych niż edukacyjne. A tymczasem te małe urządzenia zawierają w sobie tysiące aplikacji, które mogą codziennie pomagać w nauczaniu / uczeniu się. Wystarczy tylko chcieć je poznać i zastanowić się kiedy i jak można je wykorzystać na zajęciach. Na początek warto zajrzeć do nowej publikacji: „TIK w pigułce” autorstwa Macieja Danieluka, nauczyciela ze Szkoły Podstawowej w Damasławku.

Wczoraj po raz 18. rozstrzygnięto konkurs Nauczyciel Roku, który jest organizowany przez redakcję Głosu Nauczycielskiego. Ten zaszczytny tytuł Jury Konkursu przyznało Zycie Czechowskiej, nauczycielce i pedagogowi specjalnemu z Zespołu Szkół Specjalnych w Kowanówku (woj. wielkopolskie). Wyróżnienia natomiast otrzymali Ewa Drobek, nauczycielka języka angielskiego i języka niemieckiego w XV LO z Oddziałami Dwujęzycznymi im. N. Żmichowskiej w Warszawie i ks. Damian Wyżkiewicz, nauczyciel religii w Zespole Szkół im. E. Konopczyńskiego w Warszawie.

Przeczytałam ciekawy artykuł na temat planów Australii poprawy systemu doskonalenia pracy nauczycieli. Ponieważ propozycja ta ma elementy, które lata temu wydawały mi się dobrym kierunkiem, postanowiłam opisać ten pomysł. Warto śledzić dalsze losy tych zmian.

Można powiedzieć, że szkoła jest takim miejscem, które ma zdolność do niemal nieograniczonego „rozciągania się”, jeśli chodzi o przestrzeń edukacyjną. Nie jest ona jedynie materialną bryłą czy pustką w bryle, do której wchodzą uczniowie, ale czymś więcej, jeśli rozpatrujemy ją także w innych wymiarach niż tylko fizyczne.

„Dzięki teorii wiem, dzięki praktyce czuję. Teoria wzbogaca intelekt, praktyka zabarwia uczucie, trenuje wolę”.

Większość nauczycieli ustala lub informuje uczniów o obowiązujących normach i regułach. Ale czy sama informacja wystarczy? Druga sprawa, to – deklaracja często nie pokrywa się z rzeczywistością. Jeśli np. nauczyciel zakłada i informuje uczniów, że każdy może pracować w swoim tempie, a potem robi test na czas, to intencje i życie się rozmijają.