Czy łatwo zmienić obecny system edukacyjny? Prowadzę wiele szkoleń dla nauczycieli, na których często wspólnie zastanawiamy się, jak zrealizować hasła z Podstawy Programowej w taki sposób, żeby na lekcji aktywni byli głównie uczniowie a nie nauczyciel. Naszym celem jest przewrót kopernikański, chcemy wstrzymać nauczycieli i ruszyć uczniów.

O czym mówią opublikowane przez Pearsona wyniki badań? Na pewno o sukcesie edukacyjnym Polski, ale również o braku w naszym społeczeństwie mechanizmów wspierających uczenie się przez całe życie. To zaważyło na wyniku.

Jaki jest cel nauczania przedmiotu zwanego językiem polskim? Dlaczego dzieci i młodzież powinny znać takie a nie inne lektury? Czy ma to być historia literatury oparta na znajomości głównych epok literackich i najważniejszych dzieł typowych dla omawianego okresu, fundament naszej tożsamości narodowej, czy może raczej powinniśmy zmierzać do tego, by uczniowie rozsmakowali się w literaturze? Czy wprowadzając młodych ludzi w świat poezji powinniśmy zaczynać od wierszy patriotycznych, filozoficznych, czy raczej szukać takich, w których nasi uczniowie mają szansę dostrzec własne uczucia i emocje?

Jak zauważa Don Tapscott, wielu uczniom wiodłoby się w szkole lepiej, gdyby system edukacyjny zmienił się tak, by uwzględnić to, jak młode pokolenie uczy się, myśli i przetwarza informacje. Czy tak się stanie?

Powszechne staje się narzekanie na jakość pracy polskiej szkoły, przy czym różne środowiska różne jej elementy poddają krytyce i zgłaszają różne postulaty mające poprawić działanie szkoły i systemu edukacji.

Nie wyobrażam sobie nauczania bez współpracy z innymi nauczycielami. Podstawa programowa języka niemieckiego jako języka mniejszości jest tak trudna, że przy braku współpracy z polonistą, nauczycielem muzyki, informatyki czy religii jest praktycznie nie do zrealizowania. Ale rozwiązaniem tego problemu jest po porostu korelacja, której bazą jest podstawa programowa oraz plan dydaktyczny z języka polskiego.