Z początkiem roku szkolnego z piątej klasy szkoły podstawowej zostałem przeniesiony w zupełnie inny świat. Pracuję teraz z klasą drugą. Odmienny rodzaj energii i metod pracy. Przygotowując zajęcia, które miałem prowadzić w czasie Dnia Nauczyciela sięgnąłem po pomysł Storytelling Pathways znaleziony kilka miesięcy temu przez Annę Grzegory z Logofigle.pl.
Do pracy wybrałem opowieść „O trzech świnkach”. Przeczytałem ją dzieciom, a na podłodze czekał już rozwinięty fragment tapety oraz pastele. Uczniowie chętnie podjęli się zadania zobrazowania kolejnych etapów usłyszanej historii. Po ich wykonaniu wędrując po przygotowanej ścieżce przedstawiali swoją wersję opowieści.
Dużym plusem tej metody jest to, że dzieci mogą pracować równocześnie nad różnymi etapami usłyszanego tekstu. W działaniu wykorzystują ruch, słuchanie, malowanie (wzrok). Zdjęcia dobrze oddają emocje, które towarzyszyły temu zadaniu.
W zajęciach brało udział tylko pięcioro dzieci. Jednak razem z nauczycielką, z którą prowadzimy klasę, planujemy wykorzystać ten pomysł dla całego zespołu. Chcemy, aby uczniowie pracując w grupach, stworzyli swoje własne wersje ścieżki – opowieści.
Pojawiły się też pomysły, że ten model pracy można wykorzystać budując sprawozdania z wizyty w teatrze, wycieczki szkolnej, etc. Możliwości są wprost niewyczerpane, a kreatywność dzieci pozwoli na ilustrację przeróżnych opowieści.
Notka o autorze: Krzysztof Jaworski jest pedagogiem specjalnym w Szkole Podstawowej nr 41 w Szczecinie oraz członkiem grupy Superbelfrzy RP. Niniejszy artykuł ukazał się w blogu Superbelfrów i został zmodyfikowany przez Marcina Polaka. Licencja CC-BY-SA.
Ostatnie komentarze