Soul City jest dynamicznym, innowacyjnym i multimedialnym programem Edutainment, którego celem jest profilaktyka zdrowia oraz kształtowanie świadomości zdrowotnej społeczeństwa RPA. Pierwsze odcinki serialu telewizyjnego pojawiły się w 1994 r. i od tej pory co kilka lat wraca on na antenę, za każdym razem koncentrując się na nowych wątkach.
Za realizację Soul City odpowiada organizacja pozarządowa. Instytut na rzecz Zdrowia i Rozwoju Komunikacji „Soul City” powstał w 1992 roku, chcąc promować tematykę zdrowotną zgodnie z zasadami Karty z Ottawy przyjętej przez Światową Organizację Zdrowia. W rozumieniu Karty zdrowie to wynik wielu działań międzysektorowych, które kształtują świadomość zdrowotną w określonym środowisku, rozwijają rzecznictwo na rzecz publicznej polityki zdrowotnej, motywują do rozwoju umiejętności osobistych, działań w zakresie ochrony zdrowia na poziomie gminnym, a także do reorientacji usług medycznych w kierunku promocji zdrowego trybu życia i profilaktyki zdrowotnej.
Można więc powiedzieć, że Soul City jest projektem na rzecz zmiany społecznej w zakresie ochrony i profilaktyki zdrowia zarówno na poziomie indywidualnym, społeczności lokalnej, jak i ogólnospołecznym i politycznym.
W tym znaczeniu bardzo dużą rolę odgrywa Edutainment, który Instytut Soul City wykorzystuje w swojej działalności. Jest on rozumiany jako sztuka integrowania ważnych społecznych tematów w formaty rozrywki, w oparciu o prowadzoną działalność badawczą. Instytut używa telewizji i radia jako podstawowych kanałów dotarcia do szerokiego odbiorcy z przekazem na temat zdrowia. W podejściu tym najważniejszą rolę odgrywają badania oraz budowanie koalicji z wieloma partnerami.
Organizatorzy programu wskazują na szereg zasad, które mają duże znaczenie dla powodzenia przedsięwzięcia:
- seriale dramatyczne mogą uczyć: opowiadanie historii to najstarsza forma nauki cywilizacji człowieka, poprzez którą można pozytywnie oddziaływać na zachowania społeczne; forma ta pozwala widzom identyfikować się z bohaterami oraz stawić czoła trudnym wyzwaniom, takim jak na przykład HIV/AIDS;
- media należy wykorzystywać jak najszerzej, aby dotrzeć do jak największej grupy odbiorców;
- warto wykorzystywać wiele kanałów mediów jednocześnie, co pozwala docierać z tą samą treścią do różnych odbiorców, w różnych miejscach jednocześnie i w różnym czasie;
- samonapędzające się koło – należy kreować zainteresowanie programem aktywnie uruchamiając kolejne wątki; w ten sposób skraca się również oczekiwanie społeczne na następny odcinek programu;
- należy tak promować program, aby zapewnić przez cały czas trwania tą samą lub większą widownię;
- całość materiału filmowego musi mieć jedną tożsamość, którą będzie można opatrzyć jednolitym brandem dla wszystkich mediów uczestniczących w akcji.
Lata doświadczeń pozwoliły organizatorom programu dopracować się skutecznego modelu Edutainment. Szczegółowy opis tego modelu w języku angielskim znaleźć na stronie internetowej Soul City.
Ważnym elementem tego modelu jest również ewaluacja. Badania efektywności programu dokonywane były w odniesieniu do każdej edycji programu, tak aby na bieżąco wprowadzać korekty do przyjętego modelu działania Soul City. Przykładowo w ostatniej, siódmej edycji programu, rozpoznawalność akcji była bardzo wysoka – 86% osób dorosłych słyszało o Soul City, a 80% o Soul Buddyz. Blisko 70% osób badanych oglądało przynajmniej raz serial Soul City, a 58% Soul Buddyz. Towarzyszące programowi telewizyjnemu audycje radiowe słuchało 27,4% osób dorosłych. Zanotowano poprawę stanu świadomości społecznej na temat HIV/AIDS. 89% badanych jest świadomych, że nie ma jeszcze lekarstwa na HIV/AIDS (2004: 87%), 62% wie, że ryzyko zarażenia HIV można ograniczyć zmniejszając liczbę kontaktów płciowych (2004: 59%), 77% osób wie, że kuracja antyretrowiralna może wydłużyć życie osoby zarażonej HIV (2004: 75%), a 77% jest świadoma, że istota tej kuracji polega na zmniejszeniu liczby wirusów HIV w krwi osoby zarażonej (2004: 60%).
Przeczytaj poprzedni artykuł z cyklu o wielkich programach edutainment.
Ostatnie komentarze