Z papierowym teatrem zetknęłam się rok temu – w czerwcu 2018 r. za sprawą Pawła Pawlika i jego Akademii Wyobraźni z Lądka Zdroju. Pomyślałam, że przyda się w pracy polonisty nowa umiejętność i zgłosiłam się na warsztaty. A potem przepadłam. Bo papierowy teatr to nie tylko odtwarzanie treści – to praca na emocjach, uczenie empatii, analizowanie, ustalanie hierarchii, praca w grupie, planowanie i nauka odpowiedzialności.

Produkowane w Polsce gry komputerowe podbijają w ostatnich latach świat i stają się tematem artykułów w międzynarodowych mediach. Tym razem warto zwrócić uwagę na grę, która nawiązuje wprost do wydarzeń historycznych i ma walor edukacyjny. "Warsaw" jest polską grą komputerową z gatunku taktyczny RPG, której premiera na komputery PC planowana jest na 4 września, a później także na konsole.

Czy istnieje odpowiedź na pytanie - dlaczego żaba nie zaprzeczy? Czy w ogóle jest sens zadawania takiego pytania uczniom? Jeśli jest to pretekst do poszukiwań, zgłębiania przez młodego człowieka tajemnic otaczającego świata - jak najbardziej.

Czy gramatyka musi być nudna? Nic z tych rzeczy. Włączając kolory, kodowanie i wychodząc z ławek łatwo się przekonać, że pozornie nieatrakcyjne treści stają się ciekawe. Więcej! Uczniowie chcą się nimi bawić.

Dorośli ludzie pytani o to, jaką informację zwrotną, czy opinię o swojej pracy chcieliby otrzymać, mówią, że powinna być ona motywująca i przydatna w ich pracy. Ale przede wszystkim powinna szanować odbiorcę i pokazywać mu jednocześnie, jak ma się poprawić. Na pewno nie może poniżać odbiorcy i oceniać go.

Gdy pewnego słonecznego dnia 4 lata temu Małgorzata Matusz, dyrektorka przedszkola nr 178 im. "Kwiaty Polskie" w Poznaniu weszła do jednej z sal przedszkolnych i zobaczyła, jak dwóch chłopców się bije, stwierdziła, że coś trzeba jeszcze zmienić. Autorski program wychowawczy oparty na nagrodach typu słoneczka mimo, że nieco poprawił sytuację, nie wystarczał. Nie pomagał w uczeniu dzieci jak radzić sobie z emocjami.