W klasie mam zainstalowaną na stałe kamerę wideo. Zebrałem zgody rodziców na nagrywanie lekcji i publikowanie filmów powstałych podczas lekcji języka niemieckiego. Nagrywamy ogniwa lekcyjne i całe lekcje prowadzone w systemie LdL (Lernen durch Lehren) oraz lekcje w systemie CLIL (Contend Language Integrated Learning) prowadzone przez uczniów, nauczycieli oraz gości.
Nagrywamy prezentacje, sztuki teatralne, roll playe, dialogi, monologi: wykłady, odczyty, referaty. Nagrywamy powszedni proces lekcyjny z podkreśleniem interakcji warunkującej nauczanie zorientowane na ucznia.
Nagrania pomagają uczniom analizować i porównywać swój rozwój w danym czasie – ponieważ jednak dysponuję tą pomocą dydaktyczną od września 2012, to możemy mówić o jednym semestrze. Myślę jednak, że po pięciu semestrach dokumentacja ta będzie bardzo interesująca.
Nagrania służą do ewaluacji danego ćwiczenia i danej techniki oraz do samooceny i samodoskonalenia. Uczniowie pracują, a następnie oglądają się i analizują swoje działanie. Oczywiście stosujemy komunikaty „ja” oraz trzecią metodę Thomasa Gordona.
Kamera jest medium dyscyplinującym pracę moich uczniów oraz oczywiście także moją – wszystko widać… A co widać, to… to w zasadzie ułatwia rozmowy z rodzicami i kolegami, bo proces lekcyjny spełnia kryteria jawności, co w przypadku każdego społeczeństwa przyczynia się do wzmacniania demokracji.
Na mocy porozumienia z Instytutem Filologii Germańskiej Uniwersytetu Opolskiego nagrania posłużą studentom i pracownikom tej uczelni przy przygotowaniach do pracy zawodowej.
Przykładowy fragment lekcji:
Notka o autorze: Aleksander Lubina – nauczyciel języka niemieckiego w Gimnazjum nr 3 im. Noblistów Polskich w Gliwicach, 20 lat doradca i konsultant, 10 lat w komisjach ds. awansu zawodowego nauczycieli, pracował 9 lat w szkołach podstawowych, 10 lat w gimnazjach, 13 lat w liceach, 6 lat na uniwersytecie. Autor skryptów, poradników, śpiewnika – publicysta, pisarz, poeta.
Ostatnie komentarze