Kolejny rok szkolny, nowa pierwsza klasa i nowe wyzwania. Szybko orientuję się, że trafiła mi się bardzo zróżnicowana grupa uczniów. Od początku chcę stawiać przed nimi wyzwania i sprawić, aby same szukały rozwiązania problemów, cieszyły się ze swoich osiągnięć.
Wyłapuję kilkoro dzieci płynnie czytających i bardzo dobrze radzących sobie z rozwiązywaniem różnych zadań i obliczeniami matematycznymi. Spora grupka zna litery i powoli składa z nich wyrazy, wykonuje obliczenia w zakresie 10, ale jest też kilkoro dzieci, które ledwo liczą na palcach i nie znają ani jednej litery. Pierwsze co robimy to przenosimy się z ławek na dywan. W ruch idą kostki, karty, gry planszowe. Uczymy się, że błędy są ok.
Na macie Mistrzów Kodowania ćwiczymy orientację przestrzenną, rozróżnianie pojęć (prawa/lewa, na prawo od, na lewo od), przeliczanie, rachunek pamięciowy, technikę czytania, koncentrację uwagi, proste kodowanie drogi przy pomocy strzałek ruchu, tworzenie i skracanie skryptów, współpracę i komunikowanie się ze sobą. Bawimy się symetrią. Potwierdzają się słowa Andre Sterna, że „pogrążone w zabawie dzieci, nawet tego nie dostrzegając, przekraczają własne granice, których nigdy by nie przekroczyły, gdyby im coś takiego nakazać.”
W klasie pojawia się „Krzesełko Mam Głos.” Z pozoru zwykłe krzesło osłonięte specjalnym „ubrankiem” w sowy dodaje dzieciakom mocy. Uczeń zasiadając na nim nabiera poczucia własnej wartości i odwagi. Chętniej wypowiada się na forum klasy.
W październiku moje pierwszaki dostają do ręki swój pierwszy zeszyt. Format A4 sprawia, że od pierwszej chwili uczniowie lubią w nim pracować. Ćwiczenia wykorzystujące elementy kodowania i sudoku sprawiają, że pisanie i czytanie kojarzy się z ciekawymi wyzwaniami i zabawą. Sięgamy po nowoczesne technologie. Praca na tabletach (kody qr, tworzenie animacji poklatkowych, programowanie w aplikacji scratch jr…) zadania w postaci gier interaktywnych, takie formy pracy sprzyjają nabywaniu wielu szkolnych umiejętności w przyjazny dla dziecka sposób. Aby lepiej zrozumieć zasady rządzące prawami natury eksperymentujemy. Wykonując nawet najprostsze doświadczenia uczymy się nowych pojęć z różnych dziedzin wiedzy: chemii, biologii, fizyki...
Jeden z największych pisarzy starożytnej Grecji, Plutarch z Cheronei powiedział „Umysł nie jest naczyniem, które należy napełnić, lecz ogniem, który trzeba rozniecić.” Marzeniem moim jest aby każdy nauczyciel był taką zapałeczką dla swoich uczniów.
***
Zapraszamy na wystąpienie Moniki Walkowiak podczas INSPIR@CJI WCZESNOSZKOLNYCH 2019 w Warszawie:
***
Organizatorami zorganizowanej w dniach 23-24 lutego br. konferencji INSPIR@CJE WCZESNOSZKOLNE 2019 były: Fundacja Rozwoju Społeczeństwa Wiedzy THINK!, Edunews.pl oraz Think Global sp. z o.o..
Partnerem merytorycznym była społeczność nauczycieli grupy Superbelfrzy RP i Superbelfrzy Mini.
Partnerami konferencji byli: Fundacja Orange, Learnetic S.A. oraz Warszawskie Centrum Innowacji Edukacyjno-Społecznych i Szkoleń.
Media partnerskie to Głos Nauczycielski i kwartalnik Wokół Szkoły.
Notka o autorce: Monika Walkowiak jest nauczycielką wczesnoszkolną w Szkole Podstawowej w Kamieńcu Wrocławskim i członkinią grupy Superbelfrzy RP.
Ostatnie komentarze