Jak przybliżyć szkołę do pokolenia Y?

Największym problemem dla dzisiejszej edukacji jest to, że nauczyciele - usiłują uczyć populację, która porozumiewa się zupełnie nowym językiem. Do szkół uczęszcza dziś pokolenie zwane pokoleniem Y, które nie zna świata bez Internetu i urządzeń multimedialnych, które przez sporą cześć nauczycieli wykorzystywane są w minimalny sposób w dydaktyce szkolnej.

Obniża się w ten sposób nie tylko autorytet samego nauczyciela. To z kolei może powodować obniżenie u nauczycieli poczucia własnej wartości. Ktoś o niskim poczuciu własnej wartości nie może wychowywać odważnego, kreatywnego, otwartego społeczeństwa.

Szkoła przestała być jedynym źródłem dostarczania informacji i wiedzy. Zmienia się w związku z tym rola nauczyciela, który ze swoją wiedzą przedmiotową i przestarzałą metodyką nie jest w stanie sprostać wyzwaniom społeczeństwa informacyjnego. Dzisiejsze wyzwania w globalnym świecie determinują konieczność zmiany podejścia w procesie nauczania – z informacyjnej (klasyczna polska szkoła) na aktywne zdobywanie i wykorzystanie wiedzy.

Cztery główne kierunki działania w kierunku szkoły pokolenia Y:

Kierunek	Działania
Tworzenie infrastruktury	Udostępnienie szybkich sieć bezprzewodowych w szkołach, hot spoty w klasach szkolnych, przygotowanie przestrzeni szkolnej do pracy projektowej, uruchomienie profesjonalnych centrów i laboratoriów multimedialnych, szkolnego studia TV, zastosowanie tablic interaktywnych współpracujących ze sobą w szkole i między szkołami, itd.
Spójny system kształcenie na wszystkich poziomach	Nowoczesne doradztwo zawodowe prowadzone od szkoły podstawowej do studiów wyższych, praca nad talentami i ich rozwój na wszystkich etapach kształcenia w szkole, przygotowanie studentów do pracy w szkole w nowej roli (mentorów, facylitatorów, moderatorów itp.), nacisk na przygotowanie metodyczne, obecnie brak korelacji pomiędzy 5 letnimi studiami pedagogicznymi a przygotowaniem do pracy w szkole, profile kompetencyjne absolwentów, wdrożenie nowoczesnych narzędzi biznesowych wspomagających zarządzanie wiedzą i kapitałem społecznym, wdrożenie programów przyspieszonego uczenia opartych na neuroedukacji.
Rozwój wysokiej jakości usług i treści multimedialnych	Powołanie agencji narodowej zajmującej się wspieraniem, inicjowaniem, inspirowaniem , koordynacją oraz certyfikacją dydaktycznych materiałów multimedialnych i usług edukacyjnych, integracja zasobów i usług edukacyjnych dostępnych w sieci na narodowego (Interklasa, Edunews, NBPortal, Biblioteki Cyfrowe, eLearning CODN, itp).
Rozwój ośrodków zdobywania wiedzy i ich obecność w sieci	Kioski multimedialne mSzkoła (na wzór kiosków mBanku), rozwój portali z licencjami Creative Commons, edukacyjne platformy społecznościowe, portale z zasobami edukacyjnymi na wzór TeachersTV i TeacherTube, modyfikacja i przebudowa Scholarisa w kierunku Web 2.0 i rozwój Web3.0, umożliwienie tworzenia warunków do realizacji decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie jednolitych ram wspólnotowych dla przejrzystości kwalifikacji i kompetencji (Europass).

Zasady wdrażania

Sukces zastosowania w edukacji nowych rozwiązań zależy od wielu czynników: przede wszystkim stworzenia rozwiązań systemowych, ale też przekonania i akceptacji przez dyrektora szkoły, zastosowania zdobytej wiedzy i promocji nowych rozwiązań, a także od jakości wdrażanego projektu, kosztów ich wdrażania oraz samej kultury organizacyjnej szkoły.

Wielkim zadaniem jest stworzenie modelu kompetencyjnego nauczyciela społeczeństwa informacyjnego i zainicjowanie zmian na wszystkich poziomach edukacji i wsparcia systemowego nauczycieli.

Bariery we wdrażaniu szkoły przyszłości:

Bariery	Znaczenie
Technologiczne	Archaiczna funkcjonalność pracowni komputerowych, niedostateczne wyposażenie nauczycieli w komputery przenośne, brak nowoczesnych technologii mobilnych w szkole, nienadążanie szkoły za rozwojem technologii IT z rozwiązaniami funkcjonującymi w biznesie.
Mentalne i przyzwyczajenie pracowników	Przyzwyczajenie do modelu szkoły ery przemysłowej, wolny rozwój edukacji opartej na metodologii projektowej, brak motywacji do zmiany roli nauczyciela przekazującego wiedzę na wspierającego proces uczenia się ucznia.
Dydaktyczne i metodyczne	Brak wiedzy na temat wykorzystania w edukacji technologii mobilnej, brak u nauczycieli kompetencji społeczeństwa informacyjnego, brak wiedzy na temat pracy mózgu i jego roli w uczeniu się.
Prawne	Prawo oświatowe niedostosowane do wyzwań dzisiejszego świat, archaiczność Karty Nauczyciela, brak przepisów prawa umożliwiających urynkowienie edukacji, brak czytelnych reguł współpracy oświaty publicznej z biznesem.
Etyczne	Bezpieczeństwo w sieci, spadek autorytetu szkoły i nauczyciela w związku powstawanie nowej cyfrowej rozpadliny (digital gap) w poprzek szkoły - między uczniami i nauczycielami.