Nauczyciele boją się, że technologie cyfrowe zniszczą ich autorytet – był to jeden z podstawowych wniosków z badań, które przeprowadziłem wraz z moim zespołem wśród nauczycieli i dyrektorów w województwie małopolskim. Bardzo wielu pedagogów, z którymi rozmawialiśmy, rezygnowało z wykorzystywania narzędzi cyfrowych na swoich lekcjach, bo świadomie lub nieświadomie obawiali się, jak to wpłynęłoby na ich autorytet. Lęk ten występował w trzech wariantach – postaram się je opisać trochę bardziej szczegółowo.

Jak pokazują wyniki ostatnich badań PISA, poziom naszej edukacji jest na najlepszym poziomie od kilku lat. Z raportu zaprezentowanego w ubiegłym roku wynika, że Polska osiągnęła jeden z czołowych rezultatów na świecie, jeśli chodzi o przyrost liczby uczniów z najwyższymi wynikami. Znaleźliśmy się na 14 miejscu, spośród 64 krajów uczestniczących w badaniu. Można przypuszczać, że jest to wynik zmian w podstawie programowej i strukturze szkolnictwa, rezultat reform polskiej oświaty.

Doradztwo jest dziś modne, choć kojarzy się różnie. Dotyczy oddziaływania osoby doświadczonej, wykształconej, np. nauczyciela - mistrza na swego ucznia. Jest metodą słowną i praktyczną, często ma motywującą, inspirującą siłę. Kto jest dobrym doradcą? Kto potrafi wskazać właściwą drogę rozwoju. Czy takim doradztwem jest dziś tutoring? Oto lapidarne abc… nowego edukacyjnego doradztwa.

Niedawno w sieci ogłoszono alert! Problem ważny, bo szerokopasmowy dostęp do internetu w polskiej szkole potrzebny. Uświadamia nam to między innymi tekst Dariusza Stacheckiego pt. Hamulec dla cyfrowej szkoły. Określa w nim między innymi standardy dla cyfrowej szkoły. Trudno przecenić jego wartość w budowaniu jej nowoczesnej infrastruktury. Ja ogłaszam jeszcze jeden: alert dla wychowania.

Matura i co dalej? Czy można wyobrazić sobie życie bez matury? Przy okazji egzaminów maturalnych co roku toczy się w Polsce  dyskusja na temat jakości i celowości kształcenia. Czy jest to faktycznie ważny egzamin dojrzałości, czy tylko balon, który (co roku) pompujemy mitami w pogoni za (mniej lub bardziej trafnie wybranym) wykształceniem?

Polska szkoła jest zbyt „normalna”. A to błąd. W kontekście współczesnego świata kurczowo trzymamy się mylnego wzorca zarówno w Polsce, jak i w większości krajów na świecie. „Normalność”, jako trend w oświacie na całym globie, łatwo zweryfikować np.: obrazem tradycyjnych ławek w szkołach, stosowaniem utartych metod, poziomem nudy lub zadając proste pytanie uczniowi „Jak podoba Ci się nauka w twojej szkole?”.