Co jest inspiracją dla otaczających nas wytworów technologii? Jedną kwestią są potrzeby i wyzwania, przed którymi stoi człowiek. Gdyby jednak pomyśleć o formie i cechach używanych przez nas sprzętów, trudno nie dostrzec licznych podobieństw do dzieł natury! Zaskakujące jest, że chociaż te dwie przestrzenie często stawiane są w opozycji, to naukowcy różnych specjalizacji czerpią podpowiedzi właśnie ze świata przyrody.
A najlepszym przykładem będą roboty. Jakie są roboty? Wysokie, niskie, szybkie, powolne, precyzyjne, silne, energiczne, powolne... Miewają ręce, nogi, oczy... a jeśli ich nie mają, to otrzymują ich ekwiwalenty, dzięki którym wykonują powierzane im zadania. Zamiast oczu i uszu – przeróżne czujniki. Zamiast nóg – kółka, a zamiast palców – chwytaki. Patrząc na roboty, zwłaszcza te które projektowane są na wzór człowieka, łatwo dać uwieść się iluzji ich niezależności. Obserwujemy to nawet w języku! Trudno nie zauważyć, że potrafimy zwracać się do naszych domowych, najprostszych w budowie sprzętów z czułością lub niecierpliwością, uznaniem lub skargą. O automatycznym odkurzaczu mówimy: Zobacz, jak odkurzacz nam ładnie posprzątał lub Czemu on tam jedzie? Przecież zabroniłam mu wjeżdżać pod szafkę. No proszę, jak tu się nie przyzwyczaić do samodzielności takiego robota?
Ta iluzja być może daje nam poczucie komfortu, zwłaszcza gdy roboty pomagają nam, wyręczają nas w liczeniu pieniędzy, noszeniu ciężarów, budowaniu wielkich miast i mikroskopijnych układów. Bez nich robilibyśmy tyle rzeczy dłużej, mniej sprawnie! Do wielu miejsc nie dotarlibyśmy bez szwanku, a dzięki robotom możemy eksplorować tajemne głębiny oceanów lub zatrważające wysokości podniebne... nie mówiąc o kosmicznych. A jeśli robot się zepsuje, albo z łatwością znajdzie się dla niego części zamienne, albo wyprodukuje się nowy model. Otóż to. Za każdym robotem obdarzanym coraz to nowszymi i lepszymi możliwościami stoi nie jeden człowiek, lecz nierzadko wiele zespołów, odpowiedzialnych za testy, naprawy, pomysły, oprogramowanie, projekty...
Co ma wspólnego relacja człowiek-robot z proponowanym przez nas webinarem? Prowadzący spotkanie Krzysztof Jaworski pokazuje, że sięganie po roboty jako narzędzie dydaktyczne jest bardzo wartościowe. Dziecko dzięki temu zauważa swoją sprawczość w kontakcie z technologią. Sprawczość, o której użytkownicy i użytkowniczki technologii czasem zapominają, ciesząc się dostępnymi ułatwieniami. Już na etapie projektowania wyglądu robota (w aplikacji lub w ramach zajęć plastycznych) uczennice i uczniowie widzą, jak dużo zależeć może od ich inwencji. Dziecko dostaje później do ręki robota, wymyśla trasę jego podróży i szybko dostrzega, że bez tego wkładu robot się nie ruszy. Dowiaduje się także, ile pracy trzeba włożyć, by zaprogramować bardziej złożony układ ruchu. Dostrzega nieuchronność błędów, ale też płynącą z nich naukę. Cieszy się z sukcesów, nawet tych drobnych. A roboty, zwłaszcza te, które tworzone są z myślą o dzieciach i młodzieży, są namacalne, mają przyjazny wygląd i na tyle prostą konstrukcję, że uczeń bądź uczennica może bezpiecznie się bawić i uczyć.
Zdarza się jednak, że w klasie albo robotów nie ma, albo – tak jak w ostatnim roku – praca z nimi jest utrudniona. Szkoda w takiej sytuacji zupełnie zrezygnować z tego narzędzia. Na szczęście można korzystać z kilku rozwiązań, które przybliżą dzieciom roboty, a potrzebny będzie do ich realizacji jedynie komputer z dostępem do internetu.
Dlaczego polecamy właśnie ten webinar?
O robotach inaczej. Dzięki webinarowi patrzymy na robotykę z innej perspektywy. Zamiast pracy na konkretnym sprzęcie sięgamy po narzędzia bardziej kojarzące się z etapem projektowania, wizualizacji, co również jest jednym z elementów pracy z technologiami.
Między abstrakcją a konkretem. Chociaż nie zawsze możemy dotknąć robota i widzieć go przed sobą, proponowane podczas webinaru aplikacje stanowią pomost, dzięki któremu mimo braku sprzętu, dziecko może ćwiczyć wyobraźnię przestrzenną, planować czynności robota, debugować i cieszyć się z poprawnie rozwiązanych łamigłówek.
Nie trzeba rezygnować z wartościowych treści lekcyjnych. To idealny webinar dla tych, którzy nie mieli jeszcze okazji pracować z robotami z powodu braku sprzętu lub chcieliby zaproponować dzieciom nowe zadania, również w trakcie pracy zdalnej.
Propozycje aplikacji i programów. Po webinarze wiesz, do czego możesz sięgnąć, jak się zalogować, jak można pracować z daną aplikacją. A przy tym poszerzasz zasób gier edukacyjnych, które warto polecać dzieciom.
Czego dowiesz się podczas webinaru?
- Z jakich aplikacji i programów warto skorzystać, gdy nie masz dostępu do robotów w klasie.
- Jakie kompetencje rozwija dziecko, korzystając z tych aplikacji.
- W jaki sposób założyć konto w aplikacjach, które tego wymagają oraz jak możesz udostępnić grę dzieciom.
A jak nie masz dużo czasu....
Pamiętaj, że można zmienić ustawienia wyświetlania filmów dostępnych na kanale YouTube. Dzięki temu przyspieszysz odtwarzanie materiału tak, by jego oglądanie zajęło mniej czasu. A jeśli nie planujesz oglądania całości, zobacz chociaż kilkuminutowy fragment:
- Jak zaprojektować robota? Obejrzyj fragment od 12:10
- Programowanie robotów Lego? Dzieci to uwielbiają. Obejrzyj fragment od 18:14.
- Robot Karel – koniecznie go poznaj! Obejrzyj fragment od 24:50
- Czy można programować robota Dasha? Jak założyć nauczycielskie konto? Obejrzyj fragment od 39:00
Robotyka bez robotów okazuje się zatem całkiem obiecująca. Propozycji jest dużo, dzięki temu dzieci mogą poznać gry oparte na różnej mechanice, wizualizacji i fabule.
Zapraszamy:
Notka o prowadzącym: Krzysztof Jaworski, koordynator i trener w wielu programach edukacyjnych dotyczących edukacji cyfrowej. Absolwent Akademii Pedagogicznej w Krakowie oraz Uniwersytetu Szczecińskiego, oligofrenopedagog. Ukończył studia podyplomowe dotyczące coachingu. Przez 7 lat pracował w szkole podstawowej jako pedagog specjalny. Osiągnął stopień nauczyciela mianowanego. Laureat konkursu Innowacyjny Nauczyciel 2013. Absolwent programu Future Classroom Lab realizowanym przez European Schoolnet w Brukseli. Trener edukacyjny. Współpracował m.in. z Centrum Edukacji Obywatelskiej, Fundacją Orange, Fundacją Nowoczesna Polska. Autor publikacji naukowych, artykułów i scenariuszy dedykowanych nauczycielom. Programowanie i robotyka nie mają przed nim tajemnic, choć i tak zgłębia je każdego dnia. Na co dzień związany ze Stowarzyszeniem Cyfrowy Dialog, gdzie w roli mentora i metodyka wspiera nauczycieli w ramach projektów Centrum Mistrzostwa Informatycznego oraz Zaprogramuj Przyszłość. Laureat Listy 100 Szerokiego Porozumienia na rzecz Umiejętności Cyfrowych.