Wdrażanie do funkcjonowania w społeczeństwie informacyjnym powinno rozpocząć się jak najwcześniej. Na każdym etapie życia, człowiek nabywa nowe umiejętności, które następnie wykorzystywane są w rozwijaniu kluczowych kompetencji, charakterystycznych dla danej społeczności. Im wcześniej rozpocznie się ten proces, tym szybciej przyniesie wymierne efekty.
Według raportu „Społeczeństwo informacyjne w Polsce. Wstęp do formułowania założeń polityki Państwa”, rozwój kształcenia na odległość, oraz stworzenie nowego multimedialnego oprogramowania oświatowego to niezbędne wymogi wykorzystania możliwości tworzonych w tym zakresie przez społeczeństwo informacyjne, które nie może powstać bez rozwiniętej, nowoczesnej oświaty, zapewniającej m.in. powszechną edukację trwającą przez całe życie.
Obecnie coraz więcej autorów pisze o „nowoczesnej edukacji”, niekonwencjonalnych metodach nauczania oraz o nowatorskich środkach dydaktycznych. Świadczy to o stale pogłębiającej się świadomości, oraz o konieczności doinformowania społeczeństwa o skali zjawiska oraz o potrzebie opublikowania rzetelnej wiedzy na temat ww. zagadnień.
Społeczności internetowe, będące jednym z elementów społeczeństwa informacyjnego, można definiować w różny sposób. W podstawowym znaczeniu, są to wszelkie wspólnoty ludzi – choćby tymczasowe – zgromadzone wokół wspólnego celu lub dyskusji na interesujący dla wszystkich temat (Wikipedia).
Tematem tworzenia ww. społeczności warto zająć się już w szkole. Należy zwrócić uwagę na korzyści, jakie może przynieść przynależność do danej grupy (choć pozornie wirtualnej) oraz przeciwdziałać negatywnym zjawiskom. Bardzo często pojawia się problem z integracją klasy lub ze zwyczajnym zainteresowaniem młodych ludzi danym problemem lub zjawiskiem. Może zatem spróbować wykorzystać możliwości, które daje nowa technologia i zadziałać w inny, niekonwencjonalny sposób?
Wyniki badań Megapanel PBI/Gemius (XII 2007) prowadzonych w Polsce wskazują, że ok. 95% osób będących w wieku 15–19 lat oraz ok. 45% w wieku 7–14 lat aktywnie używa Internetu. 85% z nich najczęściej korzysta z Internetu w domu, a tylko 12,5% w szkole, spędzając w sieci przeciętnie ok. 40 godzin miesięcznie.
Czego zatem szuka młodzież w globalnej sieci? Większość zagadnień, których poszukują i czynności, które wykonują młodzi ludzie można pogrupować w 4 kategorie: komunikacja, informacja, rozrywka, biznes.
Obecnie coraz więcej autorów pisze o „nowoczesnej edukacji”, niekonwencjonalnych metodach nauczania oraz o nowatorskich środkach dydaktycznych. Świadczy to o stale pogłębiającej się świadomości, oraz o konieczności doinformowania społeczeństwa o skali zjawiska oraz o potrzebie opublikowania rzetelnej wiedzy na temat ww. zagadnień.
Społeczności internetowe, będące jednym z elementów społeczeństwa informacyjnego, można definiować w różny sposób. W podstawowym znaczeniu, są to wszelkie wspólnoty ludzi – choćby tymczasowe – zgromadzone wokół wspólnego celu lub dyskusji na interesujący dla wszystkich temat (Wikipedia).
Tematem tworzenia ww. społeczności warto zająć się już w szkole. Należy zwrócić uwagę na korzyści, jakie może przynieść przynależność do danej grupy (choć pozornie wirtualnej) oraz przeciwdziałać negatywnym zjawiskom. Bardzo często pojawia się problem z integracją klasy lub ze zwyczajnym zainteresowaniem młodych ludzi danym problemem lub zjawiskiem. Może zatem spróbować wykorzystać możliwości, które daje nowa technologia i zadziałać w inny, niekonwencjonalny sposób?
Wyniki badań Megapanel PBI/Gemius (XII 2007) prowadzonych w Polsce wskazują, że ok. 95% osób będących w wieku 15–19 lat oraz ok. 45% w wieku 7–14 lat aktywnie używa Internetu. 85% z nich najczęściej korzysta z Internetu w domu, a tylko 12,5% w szkole, spędzając w sieci przeciętnie ok. 40 godzin miesięcznie.
Czego zatem szuka młodzież w globalnej sieci? Większość zagadnień, których poszukują i czynności, które wykonują młodzi ludzie można pogrupować w 4 kategorie: komunikacja, informacja, rozrywka, biznes.
Czas, który poświęca przeciętny młody człowiek na przebywanie w serwisach o tematyce stricte informacyjnej jest jednak krótszy od czasu, który przeznacza na witryny o profilu kulturalnym i rozrywkowym oraz na udział w życiu wirtualnych społeczności.Nikogo nie powinno zatem dziwić, po zapoznaniu się z wynikami powyższych badań, że największym powodzeniem cieszą się portale, które w sposób kompleksowy zaspokajają oczekiwania młodych ludzi. Jeśli w jednym miejscu można przeczytać wiadomości o wydarzeniach ze świata, znaleźć informacje na temat ulubionego klubu sportowego lub muzycznego, dyskutować na forach tematycznych, odszukać przyjaciół i znajomych oraz wymienić się plikami – to na pewno każdy chętnie spędzi tam dużo czasu. Portale potrafiące zaspokoić różne potrzeby użytkowników, cieszą się obecnie największym powodzeniem, m.in. dzięki temu, że potrafią tworzyć społeczności internetowe i coraz częściej rozpoznawać zainteresowania użytkowników na podstawie obserwacji ich zachowania i aktywności w ramach portalu. Umiejętnie wykorzystują następnie tę wiedzę, by wysłać spersonalizowane informacje czy reklamy, które pozwolą jeszcze bardziej przywiązać do portalu czy danej społeczności.
Jak zatem szkoła może konkurować z portalami społecznościowymi? Może zamiast konkurować, trzeba spróbować je wykorzystać? Ogromne możliwości serwisów społecznościowych mogą wspomagać np.: lekcje wychowawcze lub być uzupełnieniem dowolnego przedmiotu, gdzie po zakończonych zajęciach można kontynuować lub rozszerzać dane zagadnienia w tym samym gronie w ramach społeczności wirtualnej. Skoro młodzi ludzie tak chętnie korzystają z Internetu, to namówienie ich do wirtualnej pracy na pewno nie będzie trudne.
Wyniki badań potwierdzają ten kierunek działania – jest on zgodny z oczekiwaniami Internautów: zainteresowaniem ok. 60% cieszą się zagadnienia związane z edukacją (rysunek 2). Tak duże skoncentrowanie uwagi na materiałach edukacyjnych jest kolejną przesłanka do tego, aby połączyć działania edukacyjne szkoły z portalami społecznościowymi. Jednak o ile wiadomości z życia codziennego aktualizowane są na bieżąco, to dostęp do wartościowych treści edukacyjnych wymaga zastosowania dedykowanych rozwiązań.
Czytaj dalej...
Tworzenie treści edukacyjnych nie jest łatwe, a przy tym dość czasochłonne, więc zdecydowanie łatwiej jest skorzystać z gotowych rozwiązań. Dobrym pomysłem jest wykorzystywanie zasobów edukacyjnych, które funkcjonują w sposób całkowicie zgodny z wymaganiami stawianymi przez portale społecznościowe, są kompatybilne ze światowymi standardami oraz w łatwy sposób zintegrują się z wirtualnym środowiskiem. Pożądaną cechą jest również możliwość dostępu do ww. zasobów za pośrednictwem dowolnego urządzenia podłączonego do Internetu oraz niezależność od systemu operacyjnego (...)
Praca z młodzieżą szkolną, z wykorzystaniem portali społecznościowych jest nowym wyzwaniem, które jednak już na starcie ma bardzo duże szanse na powodzenie. Naturalna potrzeba przynależności do grupy, bycia członkiem wspólnoty może zostać właściwie zagospodarowana. Ponieważ młodzi ludzie spotkali się w szkole i nawiązali już pierwszą znajomość, a ponadto są zorientowani wokół wspólnych celów – tym samym najtrudniejsza część w budowaniu społeczności internetowej zostaje zrealizowana. Również nauczyciel, prowadząc wirtualne spotkania, bazuje na własnych doświadczeniach zdobytych w trakcie spotkań i lekcji klasowych, ma zatem świadomość, jakich zachowań i reakcji może się spodziewać. Należy wykorzystać fakt, że większość ludzi w wirtualnym świecie poszukuje przede wszystkim znajomych i przyjaciół, a dopiero w następnej kolejności jest skłonna do poznawania nowych ludzi i zawierania znajomości. I ta bariera, też w przypadku pracy z klasą szkolną, zostaje przełamana.
Najlepszym dowodem potwierdzającym zainteresowanie budowaniem portali społecznościowych, jest przykład „Naszej-Klasy”, która odniosła ogromny sukces m.in. dzięki temu, że jednym z głównych jej założeń było umożliwienie kontaktu ludzi, którzy dobrze się znali, a w wirtualnym świecie jedynie odnawiali lub kontynuowali znajomości czy przyjaźnie.
Wzbogacenie zajęć o multimedialne zasoby edukacyjne dodatkowo zwiększy stopień zainteresowania tematem – uczniowie zdobędą dostęp do rzetelnego źródła wiedzy, a nauczyciel – środki dydaktyczne, które można wykorzystać zarówno w trakcie zajęć internetowych, jak i stacjonarnych.
Prowadzenie zajęć w połączeniu z udziałem w portalu społecznościowym może przynieść korzyści wszystkim: uczniowie zyskają dodatkową wiedzę, ale co ważniejsze – motywację do jej zdobywania, a nauczyciel zdobędzie nowe narzędzia do realizacji procesu kształcenia oraz łatwiej będzie mu zintegrować grupę uczniów, a tym samym kierować jej działaniami.
Bardzo często pojawia się pytanie, czy można uczyć nowocześnie i dobrze? Tak postawione pytanie jest tematem do dyskusji, jednak na pewno eksperymentowanie z nowymi technologiami spowoduje wzrost zainteresowania młodzieży omawianym tematem, a ciekawość to pierwszy stopień… do wiedzy.
Praca z młodzieżą szkolną, z wykorzystaniem portali społecznościowych jest nowym wyzwaniem, które jednak już na starcie ma bardzo duże szanse na powodzenie. Naturalna potrzeba przynależności do grupy, bycia członkiem wspólnoty może zostać właściwie zagospodarowana. Ponieważ młodzi ludzie spotkali się w szkole i nawiązali już pierwszą znajomość, a ponadto są zorientowani wokół wspólnych celów – tym samym najtrudniejsza część w budowaniu społeczności internetowej zostaje zrealizowana. Również nauczyciel, prowadząc wirtualne spotkania, bazuje na własnych doświadczeniach zdobytych w trakcie spotkań i lekcji klasowych, ma zatem świadomość, jakich zachowań i reakcji może się spodziewać. Należy wykorzystać fakt, że większość ludzi w wirtualnym świecie poszukuje przede wszystkim znajomych i przyjaciół, a dopiero w następnej kolejności jest skłonna do poznawania nowych ludzi i zawierania znajomości. I ta bariera, też w przypadku pracy z klasą szkolną, zostaje przełamana.
Najlepszym dowodem potwierdzającym zainteresowanie budowaniem portali społecznościowych, jest przykład „Naszej-Klasy”, która odniosła ogromny sukces m.in. dzięki temu, że jednym z głównych jej założeń było umożliwienie kontaktu ludzi, którzy dobrze się znali, a w wirtualnym świecie jedynie odnawiali lub kontynuowali znajomości czy przyjaźnie.
Wzbogacenie zajęć o multimedialne zasoby edukacyjne dodatkowo zwiększy stopień zainteresowania tematem – uczniowie zdobędą dostęp do rzetelnego źródła wiedzy, a nauczyciel – środki dydaktyczne, które można wykorzystać zarówno w trakcie zajęć internetowych, jak i stacjonarnych.
Prowadzenie zajęć w połączeniu z udziałem w portalu społecznościowym może przynieść korzyści wszystkim: uczniowie zyskają dodatkową wiedzę, ale co ważniejsze – motywację do jej zdobywania, a nauczyciel zdobędzie nowe narzędzia do realizacji procesu kształcenia oraz łatwiej będzie mu zintegrować grupę uczniów, a tym samym kierować jej działaniami.
Bardzo często pojawia się pytanie, czy można uczyć nowocześnie i dobrze? Tak postawione pytanie jest tematem do dyskusji, jednak na pewno eksperymentowanie z nowymi technologiami spowoduje wzrost zainteresowania młodzieży omawianym tematem, a ciekawość to pierwszy stopień… do wiedzy.
(Źródło: Edukacja i Dialog, Nr 5/2009)