Niektóre źródła szacują, że ponad 80% nauki ma miejsce w pracy, a nie na poziomie edukacji wyższej lub podyplomowej. Aby utrzymać swe znaczenie dla rozwoju kapitału ludzkiego przyszłych pracowników, kształcenie musi zostać ściśle powiązane z procesem pracy i stać się integralną częścią codziennych zajęć pracowników i kadry kierowniczej.
To samo dotyczy szkolenia i nauki w pracy („on-the-job”), które coraz częściej stają się integralną częścią opisów stanowisk pracy ekspertów w poszczególnych dziedzinach w wielu firmach. W konsekwencji, pracownicy wiedzy sytuują się nie tylko po stronie popytu w scenariuszach kształcenia w pracy. Współpracują oni w tworzeniu treści, a często także w ich dostarczaniu. Stawia to nowe wyzwania w zakresie integracji nauki i pracy.
Jednym z czynników, które ograniczają działanie systemów e-learningowych, jest brak interfejsów, kompatybilnych z systemami informacyjnymi przedsiębiorstw. To pogarsza dostosowanie kształcenia do procesów biznesowych i negatywnie wpływa na szybkość doskonalenia umiejętności pracowników w stosunku do ciągłych zmian w wymaganiach środowisk biznesowych. Systemy edukacyjne przyszłej generacji będą lepiej rozumiały, jakie umiejętności są wymagane w nowych procesach biznesowych i będą dążyły do ich osiągnięcia poprzez zajęcia edukacyjne, w sposób jasny i przejrzysty dla użytkowników. Nowe systemy e-learningowe będą w stanie zaoferować stale dostępne, mobilne zajęcia edukacyjne i bogate treści medialne, dla wspierania indywidualnych planów rozwoju wiedzy użytkowników. Ponadto systemy te umożliwią łatwy kontakt z ekspertami z poszczególnych dziedzin, aby dostarczać treści do zasobów i aplikacji edukacyjnych opartych na współpracy.
Pierwszy artykuł w tym numerze opisuje międzynarodowe doświadczenia w zakresie wspieranego technologicznie zdalnego dostępu do pracy, mającego przyczynić się do rozwoju kształcenia opartego na pracy i mobilności zawodowej studentów. Poprzez porównanie tradycyjnych praktyk zawodowych i praktyk wirtualnych, zarówno w tradycyjnych, jak i w otwartych uczelniach, autorzy artykułu, Cornelis Adrianus (Kees-Jan) van Dorp i inni, rozważają wyniki osiągnięte w różnych porozumieniach edukacyjnych i wyciągają końcowe wnioski, biorąc pod uwagę rozwój umiejętności zawodowych studentów oraz zastosowane metody dydaktyczne i technologie.
W drugim artykule, Ove Jobring i Ingemar Svensson, dokonują przeglądu charakterystyki i korzyści systemów wsparcia on-line. Autorzy przyznają, że rozwój systemu, dzięki któremu kwalifikacje użytkowników mogą być rozwijane jakościowo i w sposób zrównoważony, może kierować i ułatwiać pracę osobom, które świadomie dążą do podnoszenia swoich kompetencji i zdolności poprzez nieformalne metody pracy w środowiskach on-line. Tak więc, starają się wskazać, jak system wsparcia on-line różni się od poprzednich form edukacyjnych. Następnie, artykuł przedstawia zarys podstawowych cech systemu on-line, będącego w stanie zapewnić ciągły proces wsparcia, które umożliwiają doskonalenie kwalifikacji grup zawodowych.
Trzeci artykuł, którego autorem jest Sirin Soyoz, rozważa zalety i wady e-portfoliów w szkoleniach przygotowawczych nauczycieli akademickich w odniesieniu do sposobu wspierania procesu rozwoju osobistego nauczycieli w szkolnictwie wyższym. Mając na względzie szersze wykorzystanie narzędzi cyfrowych w czasie zajęć, jest rzeczą niezmiernie ważną, aby nowo wykształceni nauczyciele byli przygotowani do skutecznego korzystania z technologii. System e-portfoliów włączony do programu nauczania może wspierać przygotowanie nauczycieli akademickich jako nauczycieli EFL, może pomóc im stać się skutecznymi użytkownikami technologii informacyjno-komunikacyjnych i rozszerzyć ich możliwości na rynku pracy. Niemniej proces implementacji e-portfoliów może wykazać kilka wad pedagogicznych i technicznych, jeśli kluczowe strategie nie zostaną wdrożone z właściwą ostrożnością.
Na koniec, Tony Toole, Petra Newrly i Simona Pede ilustrują sposoby promocji wykorzystania mediów społecznościowych w kształceniu i szkoleniu zawodowym (VET) i w systemie szkolenia dla dorosłych w Europie. Biorąc pod uwagę wyzwania i możliwości narzędzi Web 2.0, wywierających obecnie duży wpływ na europejskie systemy szkolenia, artykuł ten wykazuje, jak elementy szkolenia koncentrujące się na uczniu, takie jak platforma szkoleniowa on-line oparta na współpracy, mogą zostać włączone do systemu kursów i zapewnić funkcjonalność usług kierowanych zarówno do nauczycieli, jak i do uczniów. Analiza przedstawiona w artykule opiera się na pierwszych wynikach projektu SVEA, śledzącego regionalną analizę wykorzystania mediów społecznościowych w kształceniu i szkoleniu zawodowym oraz szkoleniach dla dorosłych w Europie.
Jednym z czynników, które ograniczają działanie systemów e-learningowych, jest brak interfejsów, kompatybilnych z systemami informacyjnymi przedsiębiorstw. To pogarsza dostosowanie kształcenia do procesów biznesowych i negatywnie wpływa na szybkość doskonalenia umiejętności pracowników w stosunku do ciągłych zmian w wymaganiach środowisk biznesowych. Systemy edukacyjne przyszłej generacji będą lepiej rozumiały, jakie umiejętności są wymagane w nowych procesach biznesowych i będą dążyły do ich osiągnięcia poprzez zajęcia edukacyjne, w sposób jasny i przejrzysty dla użytkowników. Nowe systemy e-learningowe będą w stanie zaoferować stale dostępne, mobilne zajęcia edukacyjne i bogate treści medialne, dla wspierania indywidualnych planów rozwoju wiedzy użytkowników. Ponadto systemy te umożliwią łatwy kontakt z ekspertami z poszczególnych dziedzin, aby dostarczać treści do zasobów i aplikacji edukacyjnych opartych na współpracy.
Pierwszy artykuł w tym numerze opisuje międzynarodowe doświadczenia w zakresie wspieranego technologicznie zdalnego dostępu do pracy, mającego przyczynić się do rozwoju kształcenia opartego na pracy i mobilności zawodowej studentów. Poprzez porównanie tradycyjnych praktyk zawodowych i praktyk wirtualnych, zarówno w tradycyjnych, jak i w otwartych uczelniach, autorzy artykułu, Cornelis Adrianus (Kees-Jan) van Dorp i inni, rozważają wyniki osiągnięte w różnych porozumieniach edukacyjnych i wyciągają końcowe wnioski, biorąc pod uwagę rozwój umiejętności zawodowych studentów oraz zastosowane metody dydaktyczne i technologie.
W drugim artykule, Ove Jobring i Ingemar Svensson, dokonują przeglądu charakterystyki i korzyści systemów wsparcia on-line. Autorzy przyznają, że rozwój systemu, dzięki któremu kwalifikacje użytkowników mogą być rozwijane jakościowo i w sposób zrównoważony, może kierować i ułatwiać pracę osobom, które świadomie dążą do podnoszenia swoich kompetencji i zdolności poprzez nieformalne metody pracy w środowiskach on-line. Tak więc, starają się wskazać, jak system wsparcia on-line różni się od poprzednich form edukacyjnych. Następnie, artykuł przedstawia zarys podstawowych cech systemu on-line, będącego w stanie zapewnić ciągły proces wsparcia, które umożliwiają doskonalenie kwalifikacji grup zawodowych.
Trzeci artykuł, którego autorem jest Sirin Soyoz, rozważa zalety i wady e-portfoliów w szkoleniach przygotowawczych nauczycieli akademickich w odniesieniu do sposobu wspierania procesu rozwoju osobistego nauczycieli w szkolnictwie wyższym. Mając na względzie szersze wykorzystanie narzędzi cyfrowych w czasie zajęć, jest rzeczą niezmiernie ważną, aby nowo wykształceni nauczyciele byli przygotowani do skutecznego korzystania z technologii. System e-portfoliów włączony do programu nauczania może wspierać przygotowanie nauczycieli akademickich jako nauczycieli EFL, może pomóc im stać się skutecznymi użytkownikami technologii informacyjno-komunikacyjnych i rozszerzyć ich możliwości na rynku pracy. Niemniej proces implementacji e-portfoliów może wykazać kilka wad pedagogicznych i technicznych, jeśli kluczowe strategie nie zostaną wdrożone z właściwą ostrożnością.
Na koniec, Tony Toole, Petra Newrly i Simona Pede ilustrują sposoby promocji wykorzystania mediów społecznościowych w kształceniu i szkoleniu zawodowym (VET) i w systemie szkolenia dla dorosłych w Europie. Biorąc pod uwagę wyzwania i możliwości narzędzi Web 2.0, wywierających obecnie duży wpływ na europejskie systemy szkolenia, artykuł ten wykazuje, jak elementy szkolenia koncentrujące się na uczniu, takie jak platforma szkoleniowa on-line oparta na współpracy, mogą zostać włączone do systemu kursów i zapewnić funkcjonalność usług kierowanych zarówno do nauczycieli, jak i do uczniów. Analiza przedstawiona w artykule opiera się na pierwszych wynikach projektu SVEA, śledzącego regionalną analizę wykorzystania mediów społecznościowych w kształceniu i szkoleniu zawodowym oraz szkoleniach dla dorosłych w Europie.
Przeczytaj artykuły w numerze 22 eLearning Papers.
eLearning Papers jest publikacją elektroniczną, stworzoną jako część portalu elearningeuropa.info. Portal ten jest inicjatywą Komisji Europejskiej mającą na celu promowanie wykorzystania technologii multimedialnych i internetu w edukacji i szkoleniu.
eLearning Papers jest publikacją elektroniczną, stworzoną jako część portalu elearningeuropa.info. Portal ten jest inicjatywą Komisji Europejskiej mającą na celu promowanie wykorzystania technologii multimedialnych i internetu w edukacji i szkoleniu.