Poradnik dla twórców pro-zdrowotnych programów Edutainment

Narzędzia
Typografia
  • Smaller Small Medium Big Bigger
  • Default Helvetica Segoe Georgia Times

edutainmentOd wielu lat najpowszechniejsze zastosowanie Edutainment dotyczy ochrony zdrowia. Głównym producentem programów pro-zdrowotnych (najczęściej w formie seriali, tzw. oper mydlanych) są Stany Zjednoczone. Wśród wielu instytucji dbających o rozwój edukacji zdrowotnej na uwagę zasługują rządowe Centra Kontroli i Prewencji Chorób (CDC).

 

CDC wierząc w siłę mediów stworzyło Entertainment Education Program, w którym współpracuje m.in. z Hollywood, Health & Society Center oferując pomoc nadawcom i twórcom programów Edutainment. Dzięki tej współpracy powstał m.in. szczegółowy poradnik na temat 85 powszechnych chorób i zagrożeń dla zdrowia, m.in. raka piersi, HIV/AIDS, żółtaczki, zapalenia płuc, grypy, ale także palenia papierosów.

 

Każdy omawiany przypadek został w nim dokładnie opisany. Producent programów edukacyjnych otrzymuje wiedzę w pigułce, jakiego rodzaju informacje i przekaz powinien zawrzeć w swoim materiale. Dzięki temu wie, jak jest zdefiniowany problem zdrowotny, kto jest grupą zagrożoną, w jaki sposób można zapobiegać rozwojowi choroby, jakie jest sedno problemu i wreszcie, na jakie przykłady warto się powołać, aby wpłynąć na postawy ludzi.

 

Konsultanci CDC doradzają przy tworzeniu szczegółowych scenariuszy. Zresztą w każdym z ww. opisów chorób znajdują się również podpowiedzi, co powinno znaleźć się w programie, aby zachował on wysoką wartość edukacyjną.

 

O skuteczności Edutainment pro-zdrowotnego w Stanach Zjednoczonych świadczą wyniki badań (Healthstyles Surveys). Widzowie oper mydlanych, w których regularnie prezentowano wzorce zachowań w zakresie ochrony zdrowia deklarowali, że dzięki nim zaczęli dbać o zdrowie. W badaniu z 2003 r. 61% regularnych i 38% wszystkich widzów stwierdziło, że dzięki tym programom nauczyli się czegoś o ochronie zdrowia. 49% regularnych i 31% wszystkich widzów podjęło konkretne działania pro-zdrowotne po obejrzeniu programu edukacyjnego: albo rozmawiali z innymi osobami na tematy zdrowotne (odpowiednio 31% i 18%), albo zalecili komuś zmianę zachowania (16% i 12%), albo umówili wizytę u lekarza (14% i 8%). Respondenci wskazywali, że programy pomogły im rozpocząć terapię, a dla około połowy widowni stanowiły istotną informację na temat ochrony zdrowia.