Tylko 3% rodziców udziela dzieciom porad w zakresie korzystania z komputera i internetu. Dorośli przyznają, że w tym obszarze są mniej biegli niż młodzież. Tymczasem młodzi wysoko oceniają swoje kompetencje, ale jednocześnie nie wykorzystują w pełni możliwości cyfrowych w edukacji i rozwoju osobistym – wynika z badania „Kompetencje cyfrowe młodzieży w Polsce” przeprowadzonego przez TNS Polska dla Fundacji Orange i Orange Polska. Kto i jak może wspierać młodzież w doskonaleniu cyfrowych umiejętności – to temat I Forum Cyfrowych Inspiracji, które odbyło się 13 września w Warszawie.

Szkoła powinna wykształcić dzieci, potem młodzież. A my, nauczyciele powinniśmy przekazać im wiedzę, przygotować do egzaminów, testów, matury. Jednym słowem do życia. Taka sobie niby oczywista oczywistość.

Aleksandra Pezda ogłosiła swoją książką koniec ery kredy, a ostatnia książka dr Marzeny Żylińskiej „Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi” jest początkiem budowy nowego modelu edukacji. Poddając krytyce tkwiący w feudalnych strukturach system, przedstawia powody, dla których szkoła musi się zmienić. Obie prace dokonują zmiany w myśleniu o uczeniu się i nauczaniu. Zmieniają świadomość kreując nowy paradygmat edukacji.

Wyniki badania zrealizowanego przez instytut badawczy TNS dla Groupon Polska jednoznacznie pokazują, że Polacy doceniają potencjał wspólnego działania. Niemal 90 proc. uczestników badania wierzy, że działając w grupie są bardziej skuteczni i mogą osiągnąć więcej, a aż 80 proc. zadeklarowało, że wspólne działanie daje im satysfakcję. Zdaniem ankietowanych Internet jest obecnie jednym z głównych czynników ułatwiających promocję inicjatyw oraz współpracę i zaangażowanie przy ich realizacji.

Żadne dziecko – idąc do szkoły, nie planuje, że zostanie „złym uczniem” lub „dzieckiem z trudnościami w uczeniu się”... Każde chciałoby mieć dobre oceny, dostawać pochwały i nagrody. Niestety zaledwie 15-20% dzieci w przeciętnej klasie szkolnej uzyskuje opinię ucznia bardzo dobrego. Taki wynik powinien wywoływać refleksję odnośnie „edukacyjnej straty”, zagrożenia wykluczeniem społecznym i słabym efektem wyrównywania szans w szkole.

Czy szkoła może działać bez szkolnego przymusu? Wiele osób jest przekonanych, że tak, nic nie stoi na przeszkodzie. Innego zdania są jednak urzędnicy. Paweł Kasprzak, współzałożyciel i członek zarządu Oświatowej Fundacji Filmowej na swoim blogu w OsiŚwiata opublikował ciekawą wymianę pism z Biurem Rzecznika Praw Obywatelskich, które dotyczyły interpretacji przepisów o obowiązku szkolnym.