Na blogu gamification.co, który promuje uczenie się za pomocą gier i reguł z nich się wywodzących, Andrew R. Proto, nauczyciel przedmiotów ścisłych i były pracownik firmy Apple, dzieli się refleksjami związanymi z dwoma zagadnieniami: rolą technologii oraz poziomem motywacji w nauczaniu opartym o gry. Pojęcie gamification rozumiane jest przez niego jako proces używania myślenia strategicznego (game thinking) i zasad obowiązujących w grach do rozwiązywania problemów i angażowania uczących się.

Internet staje się kluczowym narzędziem rozwoju i edukacji młodzieży, której nowe technologie i sieć towarzyszą niemal od narodzin. Aby był aktualnym i w miarę pełnym narzędziem nauki dla polskich uczniów, powinniśmy zadbać o to, aby znalazły się w nim bogate zasoby edukacyjne porządnej jakości i najlepiej w języku ojczystym. Pytanie, czy mają to być zasoby otwarte (np. na wolnych licencjach), czy zamknięte (np. na platformach wydawców), jest dla mnie mniej istotne. W tej chwili problemem jest jeszcze brak szerokich zasobów, albo inaczej – wielki edukacyjny śmietnik zasobów przeciętnej jakości, nieraz błędnych, z których najczęściej korzystają uczniowie wobec braku innych, poważniejszych materiałów.

Od samego mierzenia nic nie rośnie, wie to każdy ogrodnik. Aby rośliny dobrze się rozwijały trzeba je podlewać, nawozić, wyrywać chwasty, przycinać i zwalczać szkodniki. Podobnie rzecz się ma ze szkolną nauką. Inne aktywności rozwijają poszczególne kompetencje, a inne służą ewaluacji.

W ramach projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego Fundacja Nauka i Wiedza udostępniła niedawno w sieci innowacyjne narzędzie do tworzenia prezentacji multimedialnych.  Ideą przedsięwzięcia jest stworzenie narzędzia, dzięki któremu ma szansę powstać duża, spójna i merytorycznie wiarygodna baza multimedialnych zbiorów edukacyjnych. To coś jakby taki edukacyjny „YouTube”.

Edukacja globalna pomaga młodym ludziom zrozumieć, jak funkcjonuje współczesny świat, w jaki sposób każdy z nas jest powiązany z innymi regionami świata. Dzięki edukacji globalnej młodzi ludzi poznają zagadnienia praw człowieka, zmian klimatu, migracji, handlu międzynarodowego. Dowiadują się m.in. co łączy ich z rówieśnikami na innych kontynentach, gdzie i w jakich warunkach produkowane są ich ubrania, jaki związek ze zmianami klimatu mogą mieć żarówki energooszczędne.

Czy gry mają cokolwiek wspólnego z uczeniem (się)? Jakie jest ich miejsce w krajobrazie edukacyjnym? W tej kwestii wypowiedzieli się uznani amerykańscy badacze tematu, nauczyciele ze szkół wykorzystujących gry jako narzędzia dydaktyczne oraz firmy rozwijające gry edukacyjne. Wydaje się, że jest to wciąż mało odkryty obszar dydaktyki.